Solucanlar, toprakta bulunan çürümüş besinler ve organik maddeler ile beslenmektedir. Ortalama olarak 2-6 yıl kadar ömürleri bulunmaktadır. Dünya genelinde yaklaşık iki bin kadar solucan türü bulunmaktadır. Genellikle tarla ve bahçe topraklarında yaşayan solucanlar, çoğunlukla kırmızımtırak bir renge sahiptir. Baş kısımları sivri, kuyruk kısmı ise daha küttür. Alt kısımlarında her halkada sürünmelerine yardımcı olan dört çift kitinli kıl bulunur. Üst kısımları ise kurumaması için derisindeki küçük deliklerden salgılanan bezlerle sürekli nemli tutulur. Gözleri bulunmamaktadır, ancak vücutları ışığa oldukça duyarlıdır ve kimyevi maddelere karşı hassastır. Solucanlar, deri yoluyla solunum yaparlar ve dolaşım sistemleri kapalıdır. Beş çift halkalı damarları, kalp görevi görmektedir.

Çok fazla yağmurlu havalarda toprağa geçen su, solucanları havasız bıraktığı için dışarı çıkmalarına neden olmaktadır. Havalandırılmış suda aç olarak sekiz ay boyunca yaşayabilirler. Aşırı kurak havalarda ise derine inerek kurak hava uykusuna yatmaktadırlar. Maksimum hayatta kalma sıcaklıkları 40 derecedir.

Tüm yeşil veya kahverengi bitkisel atıklar, solucanlar için ideal yiyeceklerdir. Solucanlara verilecek besinlerin içerisinde asit, tuz ve kimyasal maddeler bulunmamalıdır. Örneğin, portakal ve mandalina kabukları asitli oldukları için kesinlikle verilmemesi gereken besinlerdir. Kahverengi bitkisel atıklar sınıfında kağıt, yemiş kabukları ve ağaç talaşı yer almaktadır. Ancak bu atıklar çok ince kıyılmalıdır. Yumurta kabukları için de aynı işlem yapılmalıdır.

Solucanlara verilecek besinin ortalama nem oranı yüzde 80 olmalıdır. Bunu anlamanın en kolay yolu, verilecek besini bir miktar avucunuza alıp sıkmaktır. Sıktığınız anda su çıkıyor ve damlıyorsa, ideal bir neme sahip olduğunu göstermektedir.

Solucanlara 4-7 gün arayla besin verilmesi uygun olacaktır. Besinlerin tükendiği, solucanların toprağının delik delik olmasından anlaşılmaktadır. Bu canlılar bitkisel ve organik besinlerle beslendikleri için solucan atıkları ideal toprak zenginleştiricidir. Solucan dışkıları, toprağın havalanmasını sağlayan ve geliştiren top şeklinde parçacıklara benzemektedir. Ayrıca dışkıları toprağın suyu tutma oranını da artırmaktadır.

Solucanların beslenmesi, çiftleşme süreçleri için de büyük bir etkendir. Uygun ortam sağlanıp düzenli ve uygun besinlerle beslendikleri zaman, solucanlar 3 ay içinde nüfuslarını yüzde 90 oranında artırarak iki katına çıkarabilmektedirler. İdeal ortam sıcaklıkları 21 derecedir. Fakat çok fazla sıcaklıklara da direnç gösterebilmektedirler. 3 ayda bir nüfuslarının ikiye katlanacağı varsayılırsa, 10 bin adet solucan bir sene sonunda 160 bin adet olmaktadır.

Solucanlar, doğanın önemli parçalarından biridir ve toprağın yapısını zenginleştirmekte büyük rol oynamaktadırlar. Ayrıca, solucan gübresi olarak bilinen vermikompost, bitkiler için oldukça faydalı bir gübredir. Solucanlar, organik atıkları tüketerek çevreye katkıda bulunur ve sürdürülebilir tarım açısından önemli bir kaynaktır.